ไม่มีใครหลีกหนีมันไปได้หรอกถ้ายังขึ้นชื่อ ว่าคน
จะเลวจะดีจะรวยจะจน ก็ยังไม่พ้นคำคนนินทา
แล้วทำไมต้องคิดอะไรอะไรมากมายให้เกิดปัญหา
อย่ามัวเอาคำใครมาด้อยค่า มาบอกว่าเรานั้นยังเอาดีไม่ได้
มึงไม่เป็นกูมึงรู้ได้ไง
กูผ่านอะไรมาหนักหนาแค่ไหน
ตัวกูรู้ดีว่าควรทำอะไร
ทำไมต้องใส่ใจก็แค่ปากคน
ไม่เอามาคิดไม่ยึดติดคำใคร
จะดูถูกได้เชิญตามสบาย
กูจะไม่โกรธไม่โทษว่าใคร ผ่านได้ผ่านไป
จบที่ใจของเรามันเบาที่สุดแล้ว
ถ้าเราเลือกจะปล่อยวางได้ เรื่องแย่ๆ แค่ไหนก็ไม่มีผล
จบที่ใจของเราไม่เอาไม่สนคำคนร้ายๆ
ถ้าหากยังถือเอาไว้มันก็ยิ่งทุกข์ใจ
เก็บเอาเป็นแรงผลักดันพาไปให้เจอสิ่งใหม่
ไม่คิดแค้นขุ่นเคืองให้ใครให้จบที่ใจตัวเอง
มึงไม่เป็นกูมึงรู้ได้ไง
กูผ่านอะไรมาหนักหนาแค่ไหน
ตัวกูรู้ดีว่าควรทำอะไร
ทำไมต้องใส่ใจก็แค่ปากคน
ไม่เอามาคิดไม่ยึดติดคำใคร
จะดูถูกได้เชิญตามสบาย
กูจะไม่โกรธไม่โทษว่าใคร ผ่านได้ผ่านไป
จบที่ใจของเรามันเบาที่สุดแล้ว
ถ้าเราเลือกจะปล่อยวางได้ เรื่องแย่ๆ แค่ไหนก็ไม่มีผล
จบที่ใจของเราไม่เอาไม่สนคำคนร้ายๆ
ถ้าหากยังถือเอาไว้มันก็ยิ่งทุกข์ใจ
เก็บเอาเป็นแรงผลักดันพาไปให้เจอสิ่งใหม่
ไม่คิดแค้นขุ่นเคืองให้ใครให้จบที่ใจตัวเอง
จบที่ใจของเรามันเบาที่สุดแล้ว
ถ้าเราเลือกจะปล่อยวางได้ เรื่องแย่ๆ แค่ไหนก็ไม่มีผล
จบที่ใจของเราไม่เอาไม่สนคำคนร้ายๆ
ถ้าหากยังถือเอาไว้มันก็ยิ่งทุกข์ใจ
เก็บเอาเป็นแรงผลักดันพาไปให้เจอสิ่งใหม่
ไม่คิดแค้นขุ่นเคืองให้ใครให้จบที่ใจตัวเอง